Bu çelimsiz , kahvemsi, biçimsiz çizgileri olan ve hep koşturan kız geldiğinden beri uykumu tam alamıyorum. Halbuki böyle bir kedi miydim?
Bir uyurdum , akşama kadar..
Ara sıra kafasının yanından tüyleri fışkırmış kölem gelir beni rahatsız eder,kendince bana yaranmaya çalışırdı..
Onun da görevi bu sonuçta.
Hemen de kızmam, sinirlenmem.
Önce yüzüne bakarım bakarım mutluymuş gibi yapıp, sevinmesini ve bana sadık kalmasını sağlarım.
Baktım hala kafamı ve bütün gövdemi yoğurmaya devam ediyor, basarım çığlığı..
Ama köleler eskisi gibi değilki azizim..
Bir arsızlık, kendini bilmezlik almış başını gitmiş.
Hala devam ederler rahatsız etmeye.
İşte o zaman benden günah gider, ısırırım..
Evet evet yanlış duymadınız, çok pis ısırırım hatta pati atarım.
Öyle rastgele pati attığım sanılmasın haa,
sağlam kanatırım.
İşte o zaman, ses tonlarını yükselterek garip kelimeler söylerler. Kesin beni ne kadar çok sevdiklerini söylüyorlardır ama hiç de umrumda değil.
Aslında ben de onlardan hoşlanıyorum kimi zaman, yani özellikle mama torbasına yöneldiklerinde.
İşte o an her yerimi yoğurabilirler, yine çığlık atarım ama konsantrasyonumu bozmakda istemem.
Al işte yine geldi başıma bu kız ,her dakika oyun, her dakika adrenalin..
Yok,, ben bununla yaşayamayacağım galiba,
Hemen şu kafasında az tüyü olan köleme belli edeyim de atsın bunu burdan.
Şimdi öbürüne belli etsem, bir panik bir panik!!
Ameliyata bile götürür beni , bir yerimde sorun var ondan çığırıyorum diye.
Az tüylü ile aram çok iyi değil ama anlar o benim derdimden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder